Karol Fryderyk Conradi

Karol Fryderyk Conradi urodził się 25.06.1742 r. w Gdańsku. Otrzymał odpowiednie dla swojego stanu staranne wykształcenie. Po nauce w domu odbył studia uniwersyteckie n następnie przedsięwziął podróże kształcące, m.in. w 1767 r. do Oxfordu przez Londyn, Bath i Bristol w towarzystwie Jana Rajnolda Forstera, pastora w Mokrym Dworze, jednym z majątków matki, znanego przyrodnika i uczestnika drugiej wyprawy dookoła świata Jamesa Cooka. Podróże po Europie zachodniej w okresie budzących się prądów wolnościowych i oświecenia ukształtowały w nim przekonania liberalne i postępowe. Nie bez wpływu na jego światopogląd były powiązania z kołami wolnomularskimi w Gdańsku, które zgodnie z duchem czasu prowadziły działalność filantropijną i wychowawczą. Od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego otrzymał tytuł polskiego szambelana (podkomorzego). Pod względem usposobienia był przeciwieństwem swojego ojca. Z natury wątły i chorowity o melancholijnym po matce usposobieniu stronił od urzędów publicznych i pozostał w stanie bezżennym. Z ojcem nie rozumiał się i oddalał coraz bardziej od niego, szczególnie od czasu śmierci matki i powtórnego ożenku ojca. Po śmierci matki w 1786 r. stał się wyłącznym spadkobiercą jej wielkiego majątku, w skład którego oprócz kapitałów i nieruchomości w Gdańsku wchodziło 9 majątków: 6 na wysoczyźnie gdańskiej (Sulmin, Otomin, Rębowo, Jankowo i Głębokie) oraz 3 na Żuławach Gdańskich (Mokry Dwór, Dziewięć Włok i Wiślina). Na tle podziału reszty pozostałego po matce majątku uwikłał się w proces z ojcem po jego powtórnym ożenku, zakończony ugodą, w wyniku której otrzymał dodatkowo ok. 112 000 talarów. Z tego kapitału, mając prawdopodobnie na uwadze swe przyszłe zamiary, dokupił dalsze dwa majątki (Bąkowo i Gołębiewo), tworzące całość z odziedziczonymi wcześniej majątkami. Świadom tego, że niedługo wygaśnie na nim ród Conradich, pragnął utrwalić nazwisko rodowe dla potomności. Pod wpływem idei filantropijnych i sugestii swego najbliższego przyjaciela, Karola Fryderyka Beyera, aktywnego członka jednej z gdańskich lóż masońskich, której on również był członkiem, postanowił przeznaczyć swój wielki majątek na stworzenie szkoły wraz z zakładem wychowawczym. Woli swej dał wyraz w testamencie spisanym w dniu 28.11.1794 r. Karol Fryderyk Conradi zmarł dnia 12.07.1798 w wieku 56 lat i został pochowany w kościele Mariackim w grobie rodzinnym swej babki, Korduli Konstancji Heine, żony majora Gotfryda Conradiego. Płyta nagrobna z nr 272 znajduje się w prawej nawie prezbiterium między ołtarzem głównym a kaplicą 11 000 dziewic. W testamencie ustanawiającym instytut szkolny i wychowawczy fundator dał wyraz swej woli w sposób następujący: „Powody, które mnie już od kilku lat do tej fundacji skłaniały są, aby potomności tej prowincji, a w szczególności w moich majątkach, pozostawić rzeczywisty i trwały pożytek. A ponieważ moje nazwisko rodowe prawdopodobnie wygaśnie, będzie ono mogło pozostać w dobrej pamięci dzięki temu, że:

Instytut trwale będzie nosił nazwę: „Prowincjonalny Instytut Szkolny i Wychowawczy im. Conradiego. Wychowankowie w swym stroju będą posiadali znak wyróżniający fundatora*. Imię jego będzie wspominane podczas corocznych obchodów założenia fundacji. Studenci instytutu po ukończeniu nauki ponownie wspomną o fundatorze przy składaniu publicznych egzaminów końcowych.”

* Stąd w szkole noszone są mundury ze znaczkami, na których widnieje symbol litery „C”.